Van Krakow tot Warschau

Waar in Berlijn bijna elke vrouw een omlijsting waard was, valt in Polen iets anders als eerste op. U kent de rij, waarin een vrouw vooraan wordt geacht te hebben gestaan, als ze over een ruim bemeten boezem beschikt? Deze rij begon in Polen, hebben wij met eigen, open ogen ondervonden. Helaas is men hier nogal gereserveerd tegenover buitenlanders. Voor ons vertrek lazen we in kranten over de seksuele revolutie die zich ontspint in grote discotheken in kleine Poolse dorpen. Toen we na een rit van 20 kilometer met de campingtaxi binnenkwamen in Klub Epsilon was het beeld van een schuurfeest snel verdwenen. Wel een grote schuur, maar verzorgder dan de gemiddelde discotheek die we in Nederland kennen. Niks geen boerinnen, niks geen Berenburgh. Wederom enkel prachtige vrouwen, die het helemaal niet vervelend vonden met ons een kleine boogie te delen, misschien wel omdat ze het systeem van hun vriendjes kennen.

Als je ook maar één keer met je ogen knipperde, stond er een beer van een Pjotr tussen jou en je Natascha. Prima, we wachten een paar biertjes, dan zullen ze vanzelf wat losser worden. En dat werden we. We waren waarschijnlijk de enige niet-Polen, nagenoeg de enige Engels-sprekenden, en zoals het zich liet aanzien ook de enigen die dronken. In de hele schuur was ook maar één roker te vinden. Na afloop was het ook nog een uitdaging om een taxi bij de Klub te krijgen. Enfin, leuke avond gehad met bier en boogie, maar niks geen revolutie!

Eerder die dag hadden we in Krakow al de toerist uitgehangen. Een mooi kasteel bezichtigd, met daarin een prachtige kathedraal, een aantal musea met suffe kleden, laffe schilderijtjes (waaronder een klein portretje van Rubens) en een paar harnassen en speren. Oh, en er mochten geen foto's gemaakt worden. De horzelbeten die in Krakow in mijn benen zijn gezet, varieren inmiddels in grootte van tien eurocent tot twee euro. Aan de taal tenslotte valt op dat er bijna niets in te herkennen valt, ook niet voor de licht geoefende linguist. Ja, een woord. Gratis. Da's precies hetzelfde.

Een dag later trokken we de stad zelf in. Het middelpunt van Krakow is een enorm marktplein met een soort Martinitoren, een soort paleis en een flink aantal terrasjes waar je anderhalve euro betaalt voor een halve liter bier. De twee Haagse meiden die we in Berlijn hadden ontmoet, lieten niets van zich horen, en ook twee Bossche dames hebben die avond het centrum niet gehaald. Uiteindelijk vonden we in een zijstraat van het grote plein de Afera - een discotheek in een aantal opengebroken werfkelders. Hier was het ware feest te vinden, met remixes die wij nog niet kenden, zoals Whitneys I wanna dance with somebody met een hedendaagse beat, en de beat van Every breath you take onder de vocalen van loungeklassieker Dub be good to me.

Volledig geacclimatiseerd zitten we de volgende 'ochtend' in de camper van Krakow naar Warschau, alle drie met korte broek, blote bast en sandalen. Over Warschau valt weinig te vertellen. Een vieze, grijze stad met een prima maar saaie camping. In de Arco (zie post 'Frei') hebben we prima gegeten, de WK-finale gekeken en na afloop bijna gebowld - maar meer dan een Nederlandse prijs hebben we daar niet voor over in Polen.

Camping 1-2-3
Wij zochten verkoeling
Het is al dagen zwetend warm en het bier uit de vriezer koelt maar even
We staan in het gras, naast een pad van vijf tegels breed
Nu is het donker, en we zijn een te klein beetje afgekoeld
Deze stad is grijs en warm, haar asfalt buigt naar de zware banden die haar belasten
Het is al dagen zwetend warm en we vinden aan dit pad niet wat we zochten.

Het pad is verlicht en gaat bijna totaan de snelweg
Aan haar weerszijden staan campers, caravans en een paar tentjes
stuk voor stuk gevuld met zoekers, niemand vindt hier
Deze stad kan alleen maar doen zweten.

Al met al valt over Polen te zeggen dat Auschwitz een lasting impression heeft achtergelaten, dat in Krakow het centrum zeer de moeite waard is en dat Warschau een plaats is om snel voorbij te rijden. We plannen morgen te vertrekken naar Talinn en een paar dagen later kort voor de Russische grens te overnachten. Hopelijk voor die tijd een verslag van de Baltische Staten, met haar eigen Verenigde Naties, en nieuws over de escapades van Betsy.

Groeten uit Pärnu, Estland!

P.S. Nog een laatste ding over Polen - 's lands best gemarkete product, de snelweghoer, zijn we niet een keer tegengekomen. Bedroevend, hoezeer een mens in een marketingtruc kan trappen.